O

skar Vajld, punim imenom: Oskar Fingal O’Flaerti Vilis Vajld, rođen je 16. oktobra 1854. godine u Dablinu, glavnom gradu Irske. Bio je britanski pisac, dramaturg i estetičar. Vajld je postao poznat po svom oštrom humoru i izjavama u kojima su se često mešale ironija i duboka filozofska misao.

Njegova dela obuhvatala su različite žanrove, uključujući poeziju, eseje, priče i drame. „Srećni princ“ je priča koja oživljava temu samopožrtvovanja i altruizma kroz lik zlatnog spomenika princa koji pomaže siromašnima. „Slavuj i ruža“ je još jedna poznata priča koja istražuje teme lepote, ljubavi i žrtve – kroz priču o slavuju koji peva za ružu.

Godine 1890, objavio je svoje najčuvenije delo, roman „Slika Dorijana Greja“. U to vreme je Vajld doživeo najveću slavu.

Zanimljivo je da je bio poznat po svom ekscentričnom stilu oblačenja, jer je često nosio šarene svilene mantile, cipele sa visokim potpeticama i cvetne kravate. Njegova pojava je bila jedinstvena i prepoznatljiva, baš kao i njegovi literarni radovi.

Verovao je da, kako bi život bio uspešan i kvalitetan, valja preterivati u svemu, te je i sam bio sklon uživanjima u jelu, piću, rasipništvu i zabavama. Satima je mogao da zabavlja publiku smišljajući priče „u letu“; bio je vesele prirode, zabavan, duhovit, dečačkog duha.

„Želim da probam sve plodove iz svetske bašte!“, izjavio je nadahnuto, ne znajući da će mu ta želja doći glave. Naime, kada je četrdesetogodišnji Oskar Vajld, srećno oženjen i otac dva sina, spoznao svoju homoseksualnost zahvaljujući sedamnaestogodišnjem zavodniku Robiju Rosu, upao je u problem sa tadašnjim zakonom. Ros je do kraja ostao njegov najverniji prijatelj, ali ne najveća ljubav. Jedna od najvećih romansi viktorijanskog doba bila je ljubavna veza između Oskara Vajlda i mladog lorda Alfreda Daglasa, zvanog Bouzi, koji je bio očaran romanom „Slika Dorijana Greja“.

Vajld je od najpoznatijeg viktorijanskog pisca postao najpoznatiji viktorijanski kriminalac. Njegova porodica je posle sudskog skandala emigrirala u Švajcarsku, promenivši prezime u Holand.

Oskar Vajld preminuo je 30. novembra 1900. godine u Parizu, od meningitisa, bez novca, bez publike, bez glamura, ostavljajući neizbrisiv trag u svetu književnosti. Ostao je prepoznatljiv po svojoj originalnosti i estetici. Iako je Vajldov život obilovao kontroverzama i skandalima, njegova dela i mudrost i dalje inspirišu i zabavljaju čitaoce širom sveta.

Među njegovim najpoznatijim izrekama ističu se:

„Malo iskrenosti je opasno, a mnogo kobno.“
„Nema moralnih ili nemoralnih knjiga. Knjige su napisane dobro ili loše. To je sve.“