K

ejt Šopen (pravo ime Katarina O’Flaerti) bila je američka spisateljica, rođena 8. februara 1850. godine u Sent Luisu, Misuri, u Sjedinjenim Američkim Državama. Poznata je po svom doprinosu američkoj književnosti, posebno kroz pisanje o životima žena i njihovim unutarnjim konfliktima, kao i po tome što je bila preteča katoličkih feminističkih autora poput Zelde Fitcdžerald.

Odrasla je u Luizijani, gde je bila u kontaktu sa kulturom i običajima francuskih i kreolskih zajednica. To je kasnije uticalo na njene literarne radove, koji često istražuju teme ljubavi, rasizma, slobode i društvenih ograničenja.

Šopen se borila sa depresijom nakon gubitka muža, majke i svog biznisa. Porodični prijatelj, dr Frederik Kolbenhejer, predložio joj je da počne da piše, verujući da će pisanje imati terapeutsko dejstvo na nju.

Njen stil pisanja bio je insipirisan delom francuskog autora Gija de Mopasana, kojem se izuzetno divila.

Najpoznatije delo ove autorke je „Buđenje“, roman na koji je kritička javnost reagovala izuzetno negativno, jer je ponašanje glavne junakinje bilo u potpunoj suprotnosti sa tadašnjim prihvaćenim modelom ponašanja žena.

U njenom opusu su i kratke priče poput ostvarenja „Dezireina beba“, koje se bavi rasnim i društvenim pitanjima u Luizijani; kao i priče „Oporavak“, koja budi jake emocije nakon što glavna junakinja progleda ponovo nakon dugog niza godina.

 „Priča o jednom času“ karakteristična je po neverovatnom obrtu koji se dogodio u samo sat vremena, od  informacije o smrti muža glavne junakinje u železničkoj nesreći, preko čitave psihološke drame koja se odvija u njenom umu usled svesti o ponovo zadobijenoj slobodi i spasu iz učmalosti braka – do saznanja da se radilo o dezinformaciji, koja dovodi do njenog tragičnog kraja. 

Još jedna nežna ljubavna priča Kejt Šopen – „Oluja“, bavi se sličnom temom – osećajnosti i brižnosti žene kao supruge i majke, a u isto vreme oživljavanja njene čulne prirode. Zov slobode i bivše velike ljubavi znalački je u priči suprotstavljen sputanosti neveselom i monotonom bračnom svakodnevicom, ali glavna junakinja se brzo vraća svojim ulogama supruge i majke, a sve se dešava za vreme jedne oluje. 

Kejt Šopen je preminula 22. avgusta 1904. godine u Sent Luisu. Iako njeno delo nije steklo širu popularnost u vreme njenog života, kasnije je postala važna figura u američkoj književnosti, i poznata po svom feminističkom pristupu književnim temama.

Među njenim najpoznatijim citatima ističu se:

„Osoba ne može imati sve na ovom svetu; i bilo bi malo nerazumno od nje da to očekuje.“
„Kada su doktori došli, rekli su da je umrla od bolesti srca – od radosti koja ubija.“